Annesi kocanın eziyetlerine daha fazla dayanamadı Cevdet'in. Ve bir gün onu bırakıp gitti bu dünyadan. Yapayalnız bir çocuk artık Cevdet. İşte Orhan Kemal'in bir romanı ; Sokakların Çocuğu.
Annesinin ölümünden sonra babası sahip çıkmaz küçük Cevdet'e, kendi başına çeşitli işlerle geçinmeye çalışır. Derken bir zabıta gazabına uğrar, kısa bir süre sonra babasının bir ahbabı ona acır ve onu hapishaneden çıkarır. Üstüne bir de iş bulur. Oto tamircisidir artık Cevdet.. Tamirci çırağı Cevdet.. Kitabın en ilginç yanı bu çocuğun sürekli hayaller kurmasıdır bence, Orhan Kemal eserinde o yaşlardaki bir çocuğun hayal dünyasını sürükleyici bir tutumla okuyucunun önüne koyuyor.
Yaşadığı bu sefaleti, acımasızlıkları kabullenemeyen çocuktur Cevdet. Aslında o en çok Cevriye'nin kahramanı Cevdet'tir. Cevdet mi dedim ? Affedersiniz! POL diyecektim. Pol Cevdet.. Cevdet Pol... Cevriye'nin Pol'ü. Hayır hayır! Mari'nin Pol'ü..
Pol, Cevdet gibi acı çekmez, gaga burunlu kalfanın hakkından gelir. Ödü kopar gaga burunlu pis kalfanın.Bir daha asla sırnaşamaz Cevriye'ye. Mari'ye sırnaşabilir mi hiç? Para teklifi dahi etmez Pol'e,korkar; çünkü Pol o. Nagant'ı var onun. Diyebilir mi Gaga Burunlu ; getir de biraz kucağımda oturtayım, diyemez ya. Korkusuz Pol.. Nagant'ı olan Pol. Çalışır mıydı böyle yerlerde ? Hiçbir usta ona söz geçiremezdi ki, kimse korkusundan ağzını açmazdı. Yemek verirlerdi, yatacak yatak, sıcak çay.. Cevriye'nin getirdikleri kadar lezzetli olmasa da ; domates, biber,peynır verirlerdi ona. Korkarlardı çünkü.Haminnesi satabilir miydi ? Gaga Burunlu bir onluk iki onluk diye iğrenç tekliflerde de bulunamazdı hem. Pol'ün Mari'si o .. Cevdet'in Cevrye'si kime ne? kimse bakamaz ona..
kahramansın Pol,Gaga Burunlu'nun kabusu Pol, Mari'ye vurgun Pol.. Pol'üm ben Nagant'ım var benim... Diye geçirir içinden Cevdet. iş yerinin kapı duvarına yaslanmış gözlerini gökyüzüne dikmiş, bir Pol olarak hayal ederken kendisini ustanın sesiyle irkildi. Cevdeett! hey gidi hergele seni, gel ulan buraya !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder