2 Haziran 2014 Pazartesi

iki çift laf: lavabo

    Tuvaletteyim geçenlerde. Okul tuvaletinde, ayna karşısında, bir yandan üzerimi düzeltiyorum kaşıma gözüme bakıyorum. elimi bir müddet yüzümde gezdiriyorum. Kafamın içerisinde tez konum. Acaba ne alsam diyorum kendi kendime.  İç monoloğumun dışa vurumuyla başlıyor ayna karşısında muhabbetimiz.
     Aslı Erdoğan demişti Dirhem. Hocayla konuşmuş konusu kafasında netleşmişti aslında. Fakat bir problem vardı: Aynı konuyu Mahir de istiyordu. Önce Dirhem'den dinliyorum Aslı Erdoğan'ı. Ayna karşısında kendimi incelerken kendimi düşünüyorum, odaklanamıyorum Aslı'ya. İçimden s.ktir çekiyorum Dirhem'e s.ktir etsene bunları.. Ayna var ben varım benliğim var .. her şey karşımda. Ruj sürüyor sonra kırmızı mıydı ? Pembe de olabilir dikkat etmiyorum. Bakmadım bile o yöne. Ses geliyor öylece kulağıma. Hâlâ konuşuyor Dirhem. Tezi şöyle düşünüyorum böyle düşünüyorum. Çok geçmeden içeriden bir ses daha yükseldi:
''Selma hocadan mı alıyorsunuz tezi?'' Bu cümlenin atmosfere yayılmasıyla kendim kendime bakmayı bırakıyor. Zihnime odaklanıyorum sonra, dudaklarımı, saçlarımı, gözlerimi dakikalarca inceledikten sonra. Teze gidiyor kafam yine, Dirhem ve içerdeki ses muhabbete koyuluyor. Bırakıyorum onları o halde. Zihnimde Nilgün Marmara... Ah Nilgün Marmara. Cesaretim olsa diyorum  biraz özgüven olsa almaz mıydım seni? bir yılım hatta bütün hayatım kavrulsun istemez miydim şiir ufkunda?
       Çok sürmüyor kafamın içindeki çatışmalarım. Hemen sonra biri giriyor içeri, daha önce bölümde görmediğim biri. Uzun boylu, alımlı sarışın bir kız. Aynadan şöyle bir göz ucuyla bakıyorum.Beğeniyorum. Telaş içinde bana dönüp: '' pedin var mı? '' diyor. O an çantamda ped olmasını istiyorum, neden bilmiyorum ama bu kızla konuşmak istiyorum. Yok diyorum sonra. Maalesef yok. Dirhem ve içerdeki kıza dönüyor, dinlemiyorum. Tekrar önüme bakıp aynada kendi gözlerimle göz göze geliyorum.
        Bu kez o gün annemi aramam gerektiği geçiyor aklımdan. Boşvermiş hissediyorum, elim bu sefer sağ yanağımda geziniyor.. Diğer tuvaletten Ferahi çıkıyor. Sınıfımızın en sessiz kızlarından biri. 3 senedir selamdan öte konuşmuşluğumuz olmadı. Yine bir baş selamıyla ellerini yıkıyor ve çıkıyor. Ferahi'yi düşünüyorum, sessizliği hoşuma gidiyor.susuşları güzel diyorum. Saatime bakıyorum, bir çeyrek olmuş, derse girmeliyim, derse girme isteğim gelmiyor. Orada, o ayna karşısından mutluyum. ellerimi kaşlarımda gezdiriyorum bunu düşünürken. Sktr ediyorum yine. Hiddetleniyorum. Çıkıyorum kapıdan. Çat! kapıyı vuruyorum.. İçerde kimse kalmamış, koridorda fark ediyorum..
     

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder